Սնկերի կառուցվածքը և բնութագիրը

Սնկերը տարածված են ամենուրեք՝ ցամաքում, ջրում և նույնիսկ օդում: Մոտավոր հաշվարկներով  գոյություն ունեն 

100 մինչև 250 հազար տեսակներ:Գոյություն ունեն միաբջիջ և բազմաբջիջսնկեր:Բոլոր սնկերի բջիջներում կա ձևավորվածկորիզ, ուստի սնկերը պատկանում ենկորիզավորների վերնաթագավորությանը:

 Սնկերն ուսումնասիրող գիտությունը կոչվում էմիկոլոգիա:

 

Գլխարկավոր սնկերի կառուցվածքը

Գլխարկավոր սնկերը կազմված ենսնկամարմնից (միցել) ու պտղամարմնից: Պտղամարմինը կազմված է կազմված էգլխարկից և ոտիկից: Ոտիկի բոլոր թելերըմիանման են, իսկ գլխարկը կազմված էերկու շերտից՝ վերին և ստորին:

Տարբեր սնկերի մոտ ստորին շերտը լինումէ կամ խողովակավոր կամ թիթեղիկավոր:

Սնկերի մարմինը կազմված է  պարզ կամառատ ճյուղավորված մանրադիտակայինթելիկներից՝ հիֆերից  (հունարեն  hyphe – հյուսվածք): Հիֆերի ամբողջությունը կոչվում է միցելկամ սնկամարմին:

Բարձր կազմակերպված սնկերին բնորոշ է  հիֆերից բաղկացած, սուբստրատի մակետևույթին կամներսում զարգացող սնկամարմինը: Պտղամարմին առաջացնելիս հիֆերը ամուր միահյուսվելովգոյացնում են կեղծ հյուսվածք՝ պլեկտենքիմ: Սնկամարմինը ձևափոխվելով կարող է առաջացնելտարբեր ֆունկցիաներ կատարող գոյացություններ (թելեր, ռիզոմորֆներ, սկլերոցիումներ):

Հիֆերը լինում են բազմաբջիջ (սեպտիրային) և ոչ սեպտիրային (ներկայացված մեկ հսկաբազմակորիզ բջիջով): Սեպտիրային հիֆերում բջջային միջնապատերի վրա կան անցքեր, որոնցմիջով ցիտոպլազման և օրգանոիդները (ներառյալ միջուկը) կարող են հոսել մի բջիջից՝ մյուսը: